9/8/13

America: φίλοι ή εχθροί;



Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Πρόκειται για την χώρα που αγαπάμε… να μισούμε. Μια χώρα, που από την μια θαυμάσουμε για την οργάνωσης της σε πολλούς τομείς, αλλά την ίδια ώρα μας πιάνει και λίγο το «επαναστατικό πνεύμα» που κρύβουμε μέσα μας και την στολίζουμε με διάφορα κοσμητικά επίθετα, για τα δεινά που έχει (ή δεν έχει) προκαλέσει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι λίγο περίεργη η σχέση μας με την Αμερική. 


Η κλασσική πλέον συζήτηση, ξανά έρχεται στην επικαιρότητα, με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Θαυμάζουμε τα πανεπιστήμιά της, την τεχνολογική της πρόοδο και την εξέλιξη της σε κρατικές υποδομές. Η αλήθεια είναι ότι Αμερική είναι μπροστά, σε πολλά πράγματα σε σύγκριση με την Ελλάδα. Μας αρέσει να ακούμε μουσική made in America, μας αρέσει να φοράμε Αμερικάνικα ρούχα και μας αρέσει να τρώμε σε Αμερικάνικες αλυσίδες φαγητού. Βλέπουμε και πολλές Αμερικάνικες ταινίες. Επιδεικνύουμε επίσης με καμάρι το iphone, το imac, to ipad μας. Όλο και κάτι σε «i» έχουν οι περισσότεροι. 

Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω στην Ελλάδα, θυμόμαστε το αλησμόνητο «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Τους κατηγορούμε για ότι συμβαίνει πάνω στην γη, λέγοντας με συνωμοτικό ύφος στον διπλανό μας «καλά οι Αμερικάνοι το κανονίσανε και αυτό». Η πρεσβεία τους αποτελεί πολλές φορές στόχο επιθέσεων, ενώ αρκετές φορές καίμε την σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών σε κοινή θέα. Έτσι, για να δήξουμε το πόσο απέναντι τους είμαστε. Κατηγορούμε την κουλτούρα τους ως «ελαφριά» και χαρακτηρίζουμε συνήθως τους Αμερικάνους ως χαζούς, υπέρβαρους, άσχετους, άξεστους, ακαλλιέργητους και άλλα παρόμοια. 

Αυτή η σχέση αγάπης και μίσους, χαρακτήρισε και την επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στις ΗΠΑ. Σνομπάραμε λίγο το συγκεκριμένο ταξίδι και τη σημασία του, παρότι ως χώρα το κυνηγούσαμε καιρό. Ο Ομπάμα ναι μεν μας έχει απογοητεύσει λίγο, όπως και όλους όσους έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν παγκόσμιο σωτήρα που θα άλλαζε τα πάντα με ένα μαγικό ραβδί, αλλά ταυτόχρονα έχουμε μια κρυφή ελπίδα ότι ο Μπαράκ θα βγάλει από την τσέπη μια δεσμίδα δολάρια και θα μας χαρτζιλικώσει. 

Έβλεπα προχτές, μια σχετική συζήτηση- αψιμαχία σε ένα τηλεοπτικό πάνελ. Καλεσμένοι ήταν μια εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, που υπερμάχονταν με πάθος την επίσκεψη του Σαμαρά στις ΗΠΑ και από την άλλη ένας εκπρόσωπος του Σύριζα που δεν έβλεπε με καλό μάτι την συνάντηση Σαμαρά- Ομπάμα.  Σε κάποια φάση, και αφού ως συνήθως άκρη δεν έβγαινε από την συζήτηση, ο παρουσιαστής ρωτά τον βουλευτή του Σύριζα: «ωραία λοιπόν, εσείς δηλαδή θα θέλατε να μην έκανε την επίσκεψη στην Αμερική ο Έλληνας πρωθυπουργός;». Ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά από μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας, απάντησε… όπως προστάζει η Αριστερά. «Εεε κοιτάξτε ο Σαμαράς προωθεί μια διαφορετική πολιτική για αυτό έκανε το ταξίδι στην Αμερική, αν ο Σύριζα ήταν κυβέρνηση θα έκανε άλλες επιλογές…» είπε. 

Πιθανόν, κάπου εκεί μέσα κρύβεται η απάντηση για το ποια τελικά είναι η σχέση μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν βγαίναμε στην πλατεία Συντάγματος και ρωτούσαμε τους πολίτες για το ποια θα θέλανε να είναι η στάση της Ελλάδας απέναντι στην Αμερική, η απάντηση μάλλον θα ήταν: «εεε».

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/8/13, 1:31 μ.μ.

    Ακόμα ένα πολύ καλό άρθρο. Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα! Τώρα δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος9/8/13, 2:38 μ.μ.

    Η αλήθεια είναι, ότι η σχέση Ελλάδας- ΗΠΑ είναι μια πονεμένη ιστορία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή