Καλα- τράβα μάζευτα

Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Τελικά στην Ελλάδα δεν θα σταματήσουμε ποτέ… να φτιάχνουμε μύθους. Κωμικούς μύθους. Αυτή την φορά η άκρως ελληνική ιστορία αφορά το περιβόητο στέγαστρο Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Από το 2004, όταν και ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, ουδέποτε έχει συντηρηθεί όπως προβλέπεται! Με αποτέλεσμα να υπάρχουν φθορές σε ανησυχητικό βαθμό.

Σκεφτείτε το: ένα εντυπωσιακό έργο, το οποίο κόστισε στο ελληνικό δημόσιο το ποσό των 130.000.000 εκατ. ευρώ, αφέθηκε παρατημένο στην τύχη του, με αποτέλεσμα τώρα, 9 χρόνια μετά, να… σκουριάζει επικίνδυνα. Σαν χώρα δεν φημιζόμαστε για την οργάνωση μας. Ήρθε και η οικονομική κρίση τα τελευταία έτη και η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη. Πλέον το κόστος συντήρησης για μια τόσο ιδιαίτερη κατασκευή είναι δυσβάσταχτο. Όταν δεν έχεις προνοήσει από πριν, να κάνεις την απαιτούμενη (αυτονόητη σε άλλες χώρες) συντήρηση, τώρα τρέχεις να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα. 

Αλλά τι δεν εγκαταλείφτηκε, από τα όσα χτίστηκαν το 2004, θα μου πείτε. Σωστά, οι περισσότερες από τις εγκαταστάσεις που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, μαραζώνουν πλήρως ανεκμετάλλευτες. Γήπεδα όπως αυτό του Beach Volley στο Φάληρο ή το Ολυμπιακό κέντρο Ιστιοπλοΐας στον Άγιο Κοσμά παραμένουν εγκαταλελειμμένα, να αραχνιάζουν. Δεν συζητάμε για κάτι γήπεδα του τύπου Baseball. Εκεί η κατάσταση είναι τόσο τραγική, που για να ξανά χρησιμοποιηθούν αυτά τα στάδια χρειάζονται πολλά χρήματα. 

Αθλητικές εγκαταστάσεις από τις οποίες η Ελλάδα θα μπορούσε, αν τις είχε εκμεταλλευτεί σωστά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να εισπράττει σημαντικά έσοδα. Ειδικά τώρα, που έχουμε ανάγκη και το τελευταίο ευρώ. Ωστόσο, τέτοιο σχέδιο δεν υπήρχε. Γιατί σαν κράτος -ως γνωστόν- δεν έχουμε πλάνο, δεν έχουμε επιχειρηματικό μυαλό, δεν έχουμε καινοτόμες ιδέες. Τα αποτελέσματα φαίνονται σήμερα. Και όχι μόνο σε ότι αφορά τα εγκαταλελειμμένα Ολυμπιακά Ακίνητα. 

Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Η Ελλάδα το 2004 διοργάνωσε όντως πολύ επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σχεδόν όλα δούλεψαν στην εντέλεια εκείνες τις μέρες. Όμως, το «μετά» μάλλον δεν μας ένοιαζε τόσο. Δεν εκμεταλλευτήκαμε εκείνη την καλή διοργάνωση. Δεν κάναμε, δηλαδή, ότι έπραξαν και οι υπόλοιπες διοργανώτριες χώρες, οι οποίες εκμεταλλευτήκαν τους Αγώνες και την μετά ολυμπιακή περίοδο,  τόσο σε τουριστικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο υποδομών και έργων. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης το 92’ είχαν συνολική θετική επίπτωση στο ΑΕΠ της Ισπανίας  ύψους  16,6 δισ. δολαρίων, στην χρονική περίοδο 1986-1993, με ανάλογα οικονομικά οφέλη  και μετά το 93’, ενώ αντίστοιχα κέρδη είχε και το Σίδνεϋ από το 2000 και μετά. 

Πρόσφατο το παράδειγμα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Οι Βρετανοί, αν και αντιμετώπισαν κάποια προβληματάκια κατά την διάρκεια των Αγώνων, υπολόγισαν και ανακοίνωσαν το τελικό κόστος της διοργάνωσης τους, σχεδόν αμέσως μετά την λήξη της. Εμείς, 9 ολόκληρα χρόνια μετά τους δικούς μας Αγώνες, ακόμα το συζητάμε.

* Όσοι θέλουν να μαθαίνουν πρώτοι για τα νέα άρθρα του Domino, μπορούν να κάνουν Like στην συνεργαζόμενη Facebook Page ΕΔΩ.