Καλοκαιρινές αναλαμπές Νο2

Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Τελικά ο Αύγουστος είναι μάλλον ο πιο εργατικός μήνας για κάποιους. Μόλις λίγα 24ωρα μετά το «σκούπισμα» του κέντρου της Αθήνας, από παράνομα προϊόντα, σε μια προσπάθεια να καταπολεμηθεί το παραεμπόριο, ήρθε νέα επιχείρηση της αστυνομίας. Αυτή την φορά στο Πολυτεχνείο. Βρέθηκαν τα… αναμενόμενα πολεμοφόδια, έγιναν και κάποιες προσαγωγές. 

Τα είχαμε πει και στο ακριβώς προηγούμενο άρθρο του Domino. Υπάρχει μια καλοκαιρινή αναλαμπή αυτές τις μέρες. Το αρμόδιο Υπουργείο σε συνεργασία με την αστυνομία προχωρά σε ανεργίες που αν γινόντουσαν ανά τακτά διαστήματα κατά την διάρκεια όλου του χρόνου, η Αθήνα σίγουρα θα παρουσίαζε ένα καλύτερο πρόσωπο. Γίνονται τώρα τελικά, μέσα στο καλοκαίρι. Δεν είναι κακό βέβαια. Κάλιο αργά, παρά ποτέ. Καλώς γίνονται όλες αυτές οι επιχειρήσεις και αν γινόντουσαν –πάντα στα πλαίσια του νόμου- σε συχνότερη βάση, θα ήταν ακόμα πιο ουσιαστικό το αποτέλεσμα. 

Αυτή την φορά, ο «καθαρισμός» αφορούσε το Πολυτεχνείο. Σύμφωνα με την αστυνομία βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, 160 κοντάρια, μια βαριοπούλα, ένας κάλυκας όλμου, δοχείο με ποσότητα εύφλεκτου υγρού, πλήθος από σημαίες (του Ολυμπιακού μήπως..;), κράνη, αντιασφυξιογόνες μάσκες, 3 φορητοί υπολογιστές και ένας σκληρός δίσκος. Αναμενόμενα – δυστυχώς- όλα αυτά. Όλοι γνωρίζουμε λίγο- πολύ τι γίνεται μέσα στο «άσυλο του Πολυτεχνείου». 

Για αυτό, πέρα από τις κινήσεις εντυπωσιασμού, πρέπει να πάμε και στην ουσία του πράγματος. Με ψυχραιμία και χωρίς κομματικές παρωπίδες. Είπαμε, καλώς γίνονται ακόμα και τώρα αυτές οι επιχειρήσεις. Από την άλλη πλευρά, χρειάζεται προφανώς μια συνέχεια, για να «καθαρίσουν» χώροι ιδιαίτεροι, όπως το Πολυτεχνείο. Σήμερα, λέει, παραδόθηκαν προς χρήση στην Πρυτανεία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου χώροι, οι οποίοι τελούσαν υπό κατάληψη εδώ και 30 χρόνια! Σκεφτείτε το: τρεις ολόκληρες δεκαετίες, χώροι πανεπιστημίου ήταν υπό κατάληψη και χρησιμοποιούνταν από «άλλους». Με όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν αυτά τα χρόνια, να κάνουν πως δεν βλέπουν. 

Ας μην μιλήσουμε και για την περιβόητη ιστοσελίδα Indymedia. Μια ιστοσελίδα η οποία εκπέμπει «με το έτσι θέλω» μέσα από το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο. Μια ιστοσελίδα η οποία έχει ξεκάθαρη πολιτική απόχρωση, ενώ κατά καιρούς εκεί δημοσιεύονται ακόμα και προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων. Ανοιχτά και φανερά, χωρίς… ταμπού και προκαταλήψεις.  Όλα αυτά μέσα από ένα κρατικό πανεπιστήμιο ε, μην ξεχνιόμαστε. Σκεφτείτε να γινόταν κάτι τέτοιο στο Harvard, για παράδειγμα. Αλλά τι συγκρίνω τώρα, θα μου πείτε. Για το Indymedia, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον πάντως, να κάναμε μια ανοιχτή συζήτηση- ανταλλαγή απόψεων, κάποια στιγμή μέσα από το blog μας, αφού κανένα άλλο ΜΜΕ δεν ασχολείται. 

Αν λοιπόν όλες αυτές οι κινήσεις που γίνονται τώρα, εν μέσω καλοκαιριού, δεν είναι απλά για εντυπωσιασμό, θα πρέπει να συνεχιστούν –στα πλαίσια του νόμου, ξανά λέω- και τον υπόλοιπο χρόνο. Με ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι το αυτονόητο, που τόσα χρόνια στην Ελλάδα, για κάποιους λόγους, δεν γίνεται.