9/5/13

Αθήνα: Μία πρωτεύουσα παρατημένη στην τύχη της



Του Γιάννη Μπελεγρίνη


Και ξαφνικά, ήρθε η Κική Δημουλά να μας… ξαφνιάσει περιγράφοντας το πώς ζουν οι πολίτες στην Κυψέλη, στο κέντρο της Αθήνας. Η αλήθεια είναι, ότι λίγο- πολύ τα ξέραμε. Η είδηση όμως, δεν είναι τα όσα είπε η γνωστή ποιήτρια. Αυτό που προκαλεί εντύπωση (σε κάποιους) είναι ένα ρεύμα επικρότησης και συμπάθειας προς αυτά που είπε. Ακόμα και αν τελικά οι δηλώσεις της ήταν… πιο light απ’ ότι αρχικά είχε διαρρεύσει.


Αν έριχνες μια ματιά αυτές τις μέρες σε διάφορα sites και blogs, εύκολα διαπίστωνες ότι οι περισσότεροι μιλούσαν για την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο. Επιβεβαίωναν ουσιαστικά την εικόνα που περιέγραψε στις δηλώσεις της η κα Δημουλά. Και νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να τους πει ότι έχουν άδικο. Αρκεί να κάνεις μια βόλτα σε περιοχές όπως η Ομόνοια, η πλατεία Βικτωρίας ή τα Πατήσια. Θα δεις μετανάστες να κοιμούνται σε παγκάκια και πεζοδρόμια, να πουλάνε παράνομα εμπορεύματα ή να απασχολούνται… με διάφορες άλλες δραστηριότητες.

Ας σκεφτούμε και πως ζει για παράδειγμα ένας πολίτης στην Κυψέλη. Ο οποίος μένει σε μία πολυκατοικία, και στο ακριβώς διπλανό διαμέρισμα ζουν 10, 15 ή 20 μετανάστες στοιβαγμένοι σαν τα σταφύλια. Με άσχημες συνθήκες υγιεινής και με ελάχιστα λεφτά στην τσέπη τους για να εξυπηρετήσουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες, όπως η τροφή και το νερό. Αυτός ο πολίτης λοιπόν, έχει το πρόβλημα έξω από την πόρτα του, και βλέπει το κράτος να τον γράφει… στα παλιά του τα παπούτσια εδώ και χρόνια.

Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι, αυτές τις μέρες, που εναντιώθηκαν στην Κική Δημουλά. Με λόγια του στιλ «και τώρα τι μιλάει η γιαγιά».  Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του και είναι σεβαστή. Ωστόσο, όλοι αυτοί που βρέθηκαν απέναντι στην «γιαγιά» θα πρέπει να σκεφτούν και κάτι ακόμα. Ότι πολλές γιαγιάδες (και όχι μόνο) που έχουν το πρόβλημα δίπλα τους, στις περασμένες εκλογές κατέφυγαν σε άλλους «σωτήρες», με την ελπίδα να τους λύσει κάποιος επιτέλους το συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όλους μας.

Για να τα λέμε όλα, το πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας δεν είναι μόνο οι παράνομοι μετανάστες. Είναι πολλά τα προβλήματα δυστυχώς. Από τα σκουπίδια και την εγκληματικότητα (από ξένους και Έλληνες), μέχρι το αφόρητο κυκλοφοριακό. Δηλαδή, πόσο μυαλό θέλει, για να αποφασίσει ο Δήμος Αθηναίων να φτιάξει 5 παρκινγκ και να δώσει «ανάσα» στην κυκλοφορία και στη στάθμευση των οχημάτων εντός του κέντρου. Και μην απορήσουν κάποιοι για το που θα γίνουν τα παρκινγκ μέσα στο κέντρο. Τόσα παλιά (ακατοίκητα) κτήρια υπάρχουν, για παράδειγμα. Βάζοντας και ένα συμβολικό ποσό ως μίσθωμα για στάθμευση σε αυτούς τους ειδικούς χώρους, θα είχε και έσοδα ο Δήμος.

Κι όμως έχει αποδειχτεί πως όταν θέλουμε, μπορούμε. Και δεν χρειάζεται να πάμε στην δεκαετία του 60’ ή του 70’. Αρκεί να γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τότε που δεν υπήρχαν κάτω σκουπίδια. Οι λαθρομετανάστες δεν έκαναν… camping στην Ομόνοια, οι δρόμοι δεν είχαν λακούβες, ενώ ακόμα και οι «ιδιαίτεροι» Έλληνες οδηγοί είχαν γίνει… Ευρωπαίοι και δεν μπαίνανε καν στις λεωφορειολωρίδες.  Θα ξανά δούμε άραγε τέτοιες εικόνες στο ιστορικό κέντρο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου