Επιλεκτική αγανάκτηση;

Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Τους τελευταίους μήνες είναι ίσως η πιο πολύ συζητημένη περιοχή στην Ελλάδα. Όχι δεν εννοώ τη Μύκονο. Αυτή συζητιέται μόνο το καλοκαίρι. Αναφέρομαι στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Έχουν ειπωθεί αμέτρητα πράγματα σε τηλεοράσεις, εφημερίδες, sites. Δεν θα αναλύσουμε τώρα το συγκεκριμένο –πολύπλοκο- θέμα. Ένα περιστατικό που έγινε τις τελευταίες ημέρες όμως, ήρθε να επιβεβαιώσει για ακόμα μια φορά το πώς βλέπουμε, συνήθως, τα πράγματα εμείς οι Έλληνες.

Στις «μάχες» που γίνονται στις Σκουριές, τραυματίστηκε σοβαρά ένας αστυνομικός. Θα περίμενε λοιπόν κανείς, ότι όλοι αυτοί που –καλώς- ασχολούνταν με τα γεγονότα στην εν λόγω περιοχή όλον αυτό τον καιρό, θα έδειχναν το ίδιο ενδιαφέρον για να σχολιάσουν, κατακρίνουν, επικροτήσουν, το συγκεκριμένο γεγονός. Διάβασα αρκετά sites και blogs τα τελευταία 24ωρα, τα οποία εδώ και μήνες κάνουν εκτενείς αναφορές και αναλύσεις για όλη την υπόθεση στις Σκουριές. Μέσα ενημέρωσης που μίλαγαν για «ωμή βία» και «χούντα» στην συγκεκριμένη περιοχή, κατηγορώντας μάλιστα… άλλα ΜΜΕ ότι παρουσιάζουν μονόπλευρα τις εξελίξεις εκεί. Κι όμως τώρα σιώπησαν οι ίδιοι. Τα περισσότερα από αυτά τα Μέσα που… αγαπούσαν τις Σκουριές, είτε πέρασαν στα πολύ ψιλά την είδηση, χωρίς περεταίρω ανάλυση, είτε δεν την ανέφεραν καθόλου!

Και πιστέψτε με, δεν μου είναι και ιδιαίτερα ευχάριστο να «υπερασπίζομαι» αστυνομικό. Σαν επαγγελματίες μου είναι και αρκετά αντιπαθείς θα έλεγα. Ειδικά οι αστυνομικοί στην Ελλάδα, με την νοοτροπία που έχουν. Με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ωστόσο, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο αστυνομικός ήταν το θύμα του «πολέμου». Μας αρέσει- δεν μας αρέσει.

Ας αφήσουμε όμως τα κάθε λογής ΜΜΕ, γιατί θα μου πείτε ότι το καθένα προβάλει τα θέματα που θέλει, όπως θέλει. Εταιρίες είναι άλλωστε. Ας πάμε σε κάτι πιο απλό. Στα Social Media. Όλους αυτούς του μήνες που εξελίσσετε η κόντρα στις Σκουριές με αφορμή τις εξορύξεις χρυσού, πολλοί χρήστες του Facebook σχολίαζαν τα γεγονότα εκεί, με δεκάδες – συνήθως μονόπλευρες- αναρτήσεις. Πάλι στο ίδιο μήκος κύματος: Χούντα, αστυνομική βία, ξένοι κατακτητές, κάτοικοι που διεκδικούν το δίκιο τους, ΜΜΕ του «κατεστημένου» που σιωπούν και άλλα παρόμοια σχόλια. Τώρα όμως, σιώπησαν (και) οι ίδιοι. Οι περισσότεροι από αυτούς, όχι μόνο δεν αγανάκτησαν για τον τραυματισμό του αστυνομικού, αλλά δεν έκαναν ούτε μία σχετική ανάρτηση. Έτσι για τα μάτια του κόσμου, που λένε. Σαν να μην υπάρχουν Σκουριές. Σαν να σταμάτησαν να ενδιαφέρουν τα γεγονότα που συμβαίνουν εκεί. Είναι βέβαιο, ότι οι ίδιοι θα… θυμηθούν πάλι τις εξελίξεις στην συγκεκριμένη περιοχή, πολύ σύντομα, στην επόμενη ευκαιρία. Στην επόμενη ευκαιρία που θα ταιριάζει στο προφίλ και στα γούστα τους φυσικά.

Από την άλλη πλευρά, για να τα λέμε όλα, ΜΜΕ και άτομα που δεν έδειχναν να… πολύ ενδιαφέρονται για τα γεγονότα στην περιοχή της Χαλκιδικής τόσο καιρό, τις τελευταίες ημέρες δείξανε απρόσμενο  ενδιαφέρον. Θέλοντας προφανώς να μας πουν ότι «να και οι κάτοικοι εκεί δεν είναι άγιοι». Να προβάλουν και αυτοί με την σειρά τους, αυτό που επιθυμούν. Είναι δυστυχώς τόσο ξεκάθαρο και προβλέψιμο.

Θυμίζει τον οπαδό του Ολυμπιακού που τόσα χρόνια έλεγε «σιγά μωρέ το μπασκετάκι, ουδείς ασχολείται». Και τα 2 τελευταία χρόνια κατεβαίνει στο Πασαλιμάνι να πανηγυρίσει τις Ευρωλίγκες της ομάδας του. Γιατί τώρα… του αρέσει το άθλημα. Αντίστροφα, πολλοί οπαδοί του Παναθηναϊκού, που έδιναν ιδιαίτερη σημασία στο μπάσκετ τόσα χρόνια, φέτος που η ομάδα τους απουσίαζε από το Final 4 αρκέστηκαν στο να πουν «το φετινό Final 4 είναι αδιάφορο, δεν ασχολείται και κανείς». Ο καθένας «θυμάται» ότι θέλει, όταν το θέλει.

Δεν έχει σημασία σε πιο «στρατόπεδο» ανήκει κάποιος. Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματα της. Οι αντιδράσεις από τον τραυματισμό του αστυνομικού στις Σκουριές όμως, δείχνουν – για ακόμα μία φορά- ότι σε αυτή εδώ την χώρα, δεν μας νοιάζει τόσο να λυθεί ένα ζήτημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μας νοιάζει να νικήσει η «πλευρά μας». Για αυτό και η επιλεκτική αγανάκτηση…

* Όσοι θέλουν να μαθαίνουν πρώτοι για τα νέα άρθρα του DOMINO, μπορούν να κάνουν Like στην συνεργαζόμενη FB Page εδώ.