Κι όμως, δεν πιάνουν «μόνο τους Έλληνες»…

Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Domino… αντιδράσεων προκάλεσαν τα τελευταία κρούσματα ντόπινγκ στον παγκόσμιο στίβο. Όπως έγινε γνωστό ο Τάισον Γκέι, ο ταχύτερος άνθρωπος του κόσμου την φετινή σεζόν στα 100μ. βρέθηκε θετικός σε απαγορευμένη ουσία. Το ανακοίνωσε ο ίδιος. Οι αποκαλύψεις είχαν και συνέχεια, καθώς λίγες ώρες αργότερα πιάστηκε ντοπαρισμένος και ο Τζαμαϊκανός, πρώην κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στο ίδιο αγώνισμα, Ασάφα Πάουελ. 

Αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά –όσο και αν σε κάποιους αρέσουν… οι θεωρίες συνομωσίας- ότι δεν πιάνουν μόνο τους Έλληνες. Αυτός ο μύθος κρατάει πολλά χρόνια. Σχεδόν κάθε φορά που κάποιος αθλητής μας πιάνεται ντοπαρισμένος, ακούμε φράσεις του στιλ «καλά μονό εμάς πιάνουν» ή «μας πολεμούν οι ξένες δυνάμεις». Σαν να μην θέλουμε να δούμε την θλιβερή αλήθεια.  

Αναμφίβολα, το θέμα του ντόπινγκ στον παγκόσμιο αθλητισμό, είναι ένα μεγάλο και σύνθετο πρόβλημα, που χωράει πολύ συζήτηση. Σίγουρα δεν πιάνονται όλοι όσοι ντοπάρονται. Αυτοί οι ελλείπεις έλεγχοι που γίνονται όμως, γίνονται σε όλους πάνω κάτω. Όχι μόνο στους Έλληνες που… τους έχουν άχτι οι ξένοι. Εκτός αν κάποιος έχει αποδείξεις για το αντίθετο φυσικά, οπότε το συζητάμε. Μερικοί πιάνονται «στα πράσα», μερικοί άλλοι όχι. Έτσι και με τους Έλληνες, κάποιοι πιάνονται, κάποιοι όχι. Πρέπει να είμαστε πολύ εγωκεντρικοί σαν λαός (θεωρώ ότι είμαστε), για να πιστεύουμε ότι υπάρχει… κάποια διεθνής αθλητική συνωμοσία εναντίων μας. 

Με τις περιπτώσεις των Τάισον Γκέι και Ασάφα Πάουελ, βλέπουμε και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Την αντίδραση που έχουν μετά το έγκλημα. Και οι δύο παραδέχτηκαν το λάθος τους. Χωρίς να αναλωθούν σε ανόητες δικαιολογίες. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του πρωταθλητή της ποδηλασίας Λανς Άρμστρονγκ, πριν μερικούς μήνες. «Η ζωή μου ήταν τέλεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένας μύθος. Η τέλεια ιστορία. Μόνο που δεν ήταν αληθινή» δήλωσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο ίδιος. Έστω και κατόπιν εορτής. Παρόμοια αντίδραση και από την Μάριον Τζόουνς, όταν πιάστηκε ντοπαρισμένη και τις αφαιρέθηκαν όλα τα Ολυμπιακά μετάλλια που είχε κατακτήσει. 

Αντίθετα στην Ελλάδα έχουμε δει πολλά… κωμικά σκηνικά σε ανάλογες περιπτώσεις. Από «ατυχήματα» με μηχανή, μέχρι δικαιολογίες του τύπου «μου το ρίξανε στο νερό» ή «με σαμποτάρανε» ή «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα» και ένα σορό άλλες παιδικές δικαιολογίες που πείθουν ελάχιστους. Δεν είναι σωστό να χαδεύουμε τα αυτιά μας. Ας δούμε την αλήθεια όσο και αν μας πονάει όλους. 

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να πιάνεται ντοπαρισμένη σχεδόν ολόκληρη η εθνική ομάδα της άρσης βαρών και να ακούμε τους άμεσα εμπλεκόμενους να λένε «δεν ξέρουμε πως έγινε, πέσαμε από τα σύννεφα» και άλλα τέτοια ωραία λόγια. Θα ήταν νομίζω προτιμότερο, αφού έγινε ότι έγινε και δεν αλλάζει, να μίλαγαν τουλάχιστον ξεκάθαρα απέναντι στον λαό, που πριν κάποια χρόνια πανηγύριζε μαζί τους, μέσα στα γήπεδα ή καρφωμένος στις τηλεοράσεις. 

ΥΓ: Επισυνάπτω ένα βίντεο με την αξέχαστη κούρσα του Κώστα Κεντέρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ, για την οποία όλοι χαρήκαμε τότε. Απλά για να θυμόμαστε ότι τα παραμύθια -αρκετές φορές- έχουν άσχημο τέλος. Αυτό πρέπει να μας έχει γίνει μάθημα στην Ελλάδα γενικότερα. Πέρα από τον αθλητισμό. Γιατί για πολλά χρόνια, ζούσαμε το παραμύθι μας…